I
"Kaçan insanlar" -herhangi bir şeyden -soyut veya somut- bana hep komik gelmiştir. Mesela sanırım bu akşam haberlerde görmüştüm. Ellerinden kaçırdıkları büyükbaş kurbanlık bir markete dalmış, ne olduğundan habersiz alışveriş yapan müşterilerin karşısında çıkıyor. Hayvanı gören müşteriler korkuyla kaçışıyorlar tabii. Komik.
II
Ellilerine gelmiş adamların, gay bir gençle tanıştıkları zaman; onların hareketlerinin kendilerine çok komik geldiğini ve bayağı keyif aldıklarını tespit ettim.
III
Google'a girip google yazan. Başlat'a girip başlat yazan. Çalıştır kısmına girip çalıştır yazan arkadaşlarım var.
IV
Irkçı biri değilim ama ırkçı şakalara gülerim. Bir Kürt iki yıl boyunca bana baktı. Doğrusu bu evet. Ama üç yıl boyunca bir Kürt'e baktım demek daha komik. Ne yazık ki daha komik. Sanki üç yıl hayvan beslemişsin gibi bir anlam ortaya çıkıyor. Üç yıl kaniş baktım gibi. İlk cümle ise en doğrusu. Ya da biraz doğru. Uşak’ta okurken Kürt ev arkadaşım bir yıl boyunca resmen bir dediğimi iki etmeden bana bakmıştı. Yemekleri o yapardı. Çayı o yapardı her daim. Kahrımı çok çekmiştir. Mezun olduktan sonra kendisinden yıllardır haber almadım. Ortak arkadaşlarımızın da haberi yok. Sanırım yüzümüze gülerken yalnız kaldığında arkamızdan “Pis Türkler bana eziyet ediyor” diye ağlayarak bulaşık yıkıyordu. Bu da şaka ve lütfen böyle bir şey olmamış olsun. Aslında böyle şeyler konuşmamalıyım. Kürt’ler üzerine konuşmamalıyım. Bir insana Laz desen umurunda olmaz mesela. Laz olmayan birine Lazlara benziyorsun desen gıcık olma olasılığı düşüktür. Ama bir insana Kürt deyince karşıdakinin siniri bozuluyor. Kürt'e bile Kürt denmiyor.
