DİSTOPİK BİR DÜNYADA, SÖYLENEN YAŞLI ÖĞRENCİ


Tekrar okula başladım. Neden buradayım ben? Bu benden yaşları küçük, güzel kızların arasında işim ne? Tek suçum devletin karışıklığına kurban gitmek veya gitmekmiş. Bunu ben diyorum.
Tekrar okula başladım liseye. Suçum sadece, Meslek Lisesi mezunu olduktan sonra İletişim Fakültesi okumak. İki farklı bölüm. Ve bitirdiğim fakülteyle gittiğim lise uyuşmadığı için, beni tekrar lise okumaya, sürgüne yolladılar. Bir düz lisede, yetişkin bir adamken sürgündeyim. Bu devletin suçu.
Şimdi tenefüsteyiz. Ortamı tanımaya çalışıyorum. Beni gördüklerine şaşırmamış görünüyorlar. Sanki burada her zaman bekleniyormuşum gibi. Birkaç kız beni kesiyor, ben de onlara bakıyorum. Yanımda genç bir çocuk var. Okul bahçesindeyiz, teneffüste. Yanımızdan insanlar geçerken -pardon benden yaşça küçük öğrenciler- onunla konuşuyorum. Elinde bir gazoz var. Arada onu içiyor. Güzel yüzlü, boyu yaşına göre uzun, alnında sivilceler… Gülümsüyor. Ben etrafıma bakıyorum.


              
                                                                                                 YAZAN: SÜLEYMAN BERÇ HACİL