Allah kahretsin diyorum bazen. Yazdığımız
yazıların hiçbir değeri kalmadı. Yaşadığımız dönem bizi yazamayacak hale
getirdi. Her yazımda sosyal medyadan bahseder oldum. Sosyal Medya. Ne kadar
iğreti bir söz öbeği. ‘’Facebook’’ ondan
da beter. Bu gibi kelimeler son yıllarda neredeyse her yazının içinde.
İngilizce başlıklar ve markalar. Sait Faik öyküsünde hiçbir markanın ismini
bulamazsınız. Ben bugün bir edebi metinde ‘’iphone’’ kelimesini görünce
rahatsız oluyorum. ‘’Spoiler’’
kelimesini görmek hasta ediyor beni -her manada-. Ama bu bizim değil, her şeyin
çiğleştiği bir dönemin kabahati. Kırlara çıkmaktan bahsedemiyoruz artık
öykülerde; çünkü kırlara çıkmıyoruz. Gazetesini okudu demek yerine
‘’tabletinden günün önemli gelişmelerine baktı’’ dedirtiyoruz bir karaktere.
Çok çiğ bu. Çok çiğ ve can atıcı.
YAZAN: SÜLEYMAN BERÇ HACİL
