ÖLMEK ÜZERE OLANIN ŞİİRİDİR


I

Yoruldum ya bakmaktan
Doğduğumdan beridir
Hayata karşı yeteneksizliğim
Benle beraber
Büyüdü!
Katliamlar geçti
Ben büyürken
Senelerce!
Ben büyüdüm
Bu ne alışkanlık
Bu nasıl bir yangın!
Ben büyüdüm
Yaş aldım
Yaş aldıkça beyazlaştım!

Büyüdüm demek ki
Açım demeyi unuttum
Az az yiyorum ya artık
Böyle böyle öğrendim
Süreçler maaşlar ve bekleyiş
Yoruldum!
Yoruldum ben artık
Bakmaktan resimlere!

II

Bir görev gibi söylüyorum
Doğduğumdan beri yorgunum
Şimdi ne zararımaysa
Ondan kaçıyorum
Her gece yatmadan bir elma yiyorum
Babamın hayrına olanın önemi yok hala
Bilirim ki çoktandır
Param varsa
Aç değilim

Vücudum bir kavşak
Kollarım baş ve karın
Tüm kurgucular, hepsi
Askere gitmiş şimdi
Ben ise ölmek olanın
Şiirini yazıyorum




SÜLEYMAN BERÇ HACİL / MAYIS*2018





*Haziran-Mayıs 2018 tarihli Yıldız Tozu Dergisinin 2.Sayısında yayımlanmıştır.



Bu şiir de olmasını isteyip sonradan vazgeçerek koymadığım bölümler;

II-III

Bir görev gibi oldu ya
Görüşmek insanlarla
Hayret!
Kimse de bundan incinmemiştir!



Ben işte
Gördünüz
Hep şaka yapılan bir insandım!
İngilizcesiz!
Kabilemden uzak!
Gözlerini alıp doktora
götüren!